Motywacja do utraty wagi

Dlaczego motywacja na początku procesu odchudzania sięga sufitu, a potem gdzieś znika? Co może demotywować i kto może być najlepszym motywatorem? Te pytania interesują wielu, którzy chcą schudnąć. W tym artykule przyjrzymy się powodom, które uniemożliwiają rozpoczęcie nowego, „harmonijnego" życia.

To, że człowiek bez względu na płeć i wiek nie jest obojętny na swój wygląd i wygląd innych ludzi, jest faktem oczywistym. Jedną z najciekawszych rzeczy do zrobienia jest wpatrywanie się w atrakcyjną osobę, fantazjowanie na temat jej charakteru i stylu życia. Szczególną uwagę zwracamy także na nasz własny wygląd. Próbujemy zrozumieć nasze preferencje i być może coś ukryć – zarówno przed sobą, jak i przed innymi.

Przez całe życie pracujemy nad własnym wizerunkiem – możesz sobie wyobrazić, jak ważne jest dla nas wrażenie, jakie sprawiamy! Dotyczy to szczególnie kobiet.

Paradoks polega na tym, że atrakcyjność zewnętrzna jest często ważniejsza niż problemy zdrowotne.

Człowiek jest istotą społeczną. Dlatego ważne jest, aby wziąć pod uwagę rolę wyglądu jako bardzo silnego czynnika motywacyjnego. Powstaje jednak pytanie: dlaczego zatem osobom z nadwagą tak często brakuje tego czynnika, aby stworzyć właśnie taki wizerunek, którego człowiek tak bardzo potrzebuje od czasów starożytnych?

Czym jest motywacja

Termin „motywacja" wywodzi się od słowa „motyw" (łac. movere – „wprawiać w ruch, popychać"). Motywacja to zespół nie tylko sił wewnętrznych, ale także zewnętrznych, które zachęcają do pewnego rodzaju aktywności. Głównymi czynnikami motywującymi są potrzeby i uczucia. Głódowi, pożądaniu seksualnemu, pragnieniu i poczuciu niepewności zawsze towarzyszą emocje.

Emocje są czynnikiem psychologicznym. Na przykład pozytywne emocje wskazują na zaspokojoną potrzebę, podczas gdy negatywne emocje wskazują na niezaspokojoną potrzebę. Ze względu na wyższą emocjonalność kobiet, to właśnie one często doświadczają silnego stresu emocjonalnego.

Doświadczenie niezaspokojonej potrzeby powoduje dyskomfort i pojawia się chęć jej wyeliminowania. Na przykład, jeśli kobieta jest niezadowolona ze swojej wagi, chce pozbyć się tej wady i wydaje się, że motywacja do osiągnięcia celu powinna być więcej niż wystarczająca.

Dlaczego więc są problemy z tą siłą napędową? Jak znaleźć motywację do odchudzania? Ważne jest, aby zrozumieć, że działalność człowieka jest wielomotywowa, to znaczy jednocześnie wpływają na nią różne motywy, które mogą być ze sobą sprzeczne. Tutaj zaczynają się problemy.

Czynniki braku motywacji

• Brak wiedzy. Przede wszystkim ignorowanie psychologicznych przyczyn nadwagi. Choć trzeba zaznaczyć, że coraz częściej klienci dietetyków i dietetyków sami mówią o możliwych przyczynach objadania się.
• Brak wsparcia, nawet jeśli najbliżsi życzą Ci wszystkiego najlepszego. Dlatego mogą myśleć, że i tak wszystko z tobą w porządku. Jeśli nie możesz znaleźć wsparcia w swoim otoczeniu, możesz skontaktować się z psychologiem.
• Brak skrupułów niedoszłych specjalistów i skupianie się wyłącznie na wynikach, które można uzyskać szybko i które są traumatyczne zarówno dla zdrowia, jak i psychiki. Nie uczą jak utrzymać uzyskane rezultaty, co zrobić w przypadku nawrotu choroby.
• Ciągłe załamania i nawroty (które wymagają wsparcia specjalisty w pracy z zaburzeniami odżywiania) obniżają motywację i nastrój.
• Powolna utrata wagi przy odpowiednim kompleksowym podejściu, w wyniku czego wybierane są krótkie programy. Przykładem takiego wyboru jest cel „schudnąć do lata".

Czynniki te negatywnie wpływają na motywację podczas odchudzania i prowadzą do niemożności samodzielnego poradzenia sobie z problemem. Osoba odchudzająca się przechodzi przez pewne etapy: na początku maratonu odchudzania, w obliczu grupowej euforii, ściśle przestrzega zaleceń, po czym zapał znika. Pojawia się apatia, często protest, po którym następuje załamanie.

Uzależnienie od jedzenia

Prawie każda osoba z nadwagą ma uzależnienie od jedzenia. Wniosek ten nasuwa się sam ze względu na związek między dobrostanem a zachowaniem. Oznacza to, że osoba, która nie jest uzależniona, zmieni zachowanie, gdy jej stan zdrowia się pogorszy.

Jeśli zachowanie się nie zmienia i nadal niszczy zdrowie danej osoby, możemy mówić o ukrytej przyczynie przebywania w tym stanie. Wraz z nadwagą pojawia się szereg problemów fizjologicznych (choroby, brak energii, zły stan skóry i włosów) i psychologicznych (niska samoocena, wstyd, poczucie winy, ciągły niepokój, depresja, przewlekła depresja), ale człowiek jest w stanie nie spiesz się, aby cokolwiek zmienić, potem nadal się przejada, to znaczy mówimy o uzależnieniu od jedzenia.

Dzień po dniu jedzenie wykorzystywane jest m. in. jako środek przeciwdepresyjny i uspokajający, aby stłumić uczucia i emocje, które pojawiają się w wyścigu w kółko: dieta – załamanie – poczucie winy – dieta. Jedzenie relaksuje, poprawia nastrój, a nawet łagodzi ból.

Psychika dziecka rozwija się w oparciu o „relacje w parach": matka – dziecko, pierś – mleko, usta – żołądek, opieka – wsparcie. Jedzenie zaspokaja ważne pragnienia niemowlęcia od samego początku jego życia.

Dla niego pyszne jedzenie to idealna mama. Matką, która rozumie i akceptuje każdego. Należy pamiętać, że jedzenie ma dla człowieka znaczenie nie tylko fizjologiczne, ale także psychologiczne. Jest potężnym regulatorem równowagi psychicznej. Dlatego tak trudna i czasochłonna jest praca z nadwagą i uzależnieniem od jedzenia, z załamaniami, niepowodzeniami i nawrotami.

Przyczyny niskiej motywacji

W procesie pracy z nadwagą na osobę wpływają jednocześnie motywy wielobiegunowe: z jednej strony strach przed utratą idealnego wizerunku i potępieniem ze strony społeczeństwa, z drugiej strach przed utratą potężnego narzędzia do utrzymywania emocji balansować.

Emocje i uczucia, które wytrącają z równowagi osoby odchudzające się, są dość poważnymi schorzeniami. Najczęściej: wstyd, poczucie winy, strach, niepokój, bezradność, rozpacz, melancholia, nuda, zmęczenie. Każdego dnia doświadczamy wielu różnych uczuć i emocji.

Rozważmy niektóre z nich szczegółowo, aby zrozumieć głębię problemu i następnym razem, gdy motywacja spadnie, nie spiesz się z potępieniem siebie. Spróbuj dowiedzieć się, skąd biorą się czynniki demotywujące.

1. Zmęczenie. Jest to utrata sił po długotrwałej pracy. Ale ta potrzeba wymaga snu i odpoczynku, a nie jedzenia. Jednak oprócz zmęczenia fizycznego może pojawić się także zmęczenie psychiczne, gdy stłumione emocje pochłaniają zbyt dużo energii. Niemożność lub niechęć do poszukiwania innych narzędzi samoregulacji sprawia, że zmęczeni ludzie sięgają po pożywienie. Idea ciągłego pokonywania siebie ze względu na coś lub kogoś łączy się z niemożnością uzupełnienia zasobów odpoczynkiem. Jak rozwiązać problem? Wybierz się na spacer na świeże powietrze, pomedytuj, poczytaj książkę, zaplanuj wcześniejsze położenie się spać, weź kąpiel magnezową.
2. Nuda. Czy znasz to uczucie, gdy zbyt długie czekanie prowadzi do wypalenia i długotrwałej nudy? W obliczu utraty sensu życia i pozornego bezsensu tego, co się dzieje, mówienie o motywacji do odchudzania nie ma sensu. Melancholia, rozpacz, pustka. . . Silne i złożone emocje powodują dyskomfort, a w przypadku uzależnienia od jedzenia tylko jedzenie pomaga sobie z nim poradzić. Jak rozwiązać problem? Znajdź coś, co rozbudzi Twoją pasję! Kiedy ostatni raz rysowałeś? Sięgnąłeś po nową książkę? Czy próbowałeś ugotować nowe danie?
3. Strach przed głodem. Genetycznie i historycznie strach przed głodem wywołuje zwiększony apetyt. Dlatego ogromna liczba osób zjada znacznie więcej, niż pozwala na to pojemność żołądka. Świąteczny stół lub szafki i lodówka pełna jedzenia z pewnością obniżą motywację. Jak rozwiązać problem? Nie zapomnij o piciu wody! Jedz powoli, nie rozpraszając się gadżetami i rozmowami. Talerz sałatkowy powinien być głęboki – idealna będzie miska. Rozmiar płaskiej płyty nie powinien przekraczać dwóch dłoni. Pamiętaj o zasadzie równowagi – odpowiednia kombinacja białek, tłuszczów i węglowodanów pozwala zaspokoić głód na co najmniej 3-4 godziny.
   Ściągawka dotycząca spożycia makroskładników i wody:
   • białko - 1 g na 1 kg masy ciała;
   • tłuszcze - 1 g na 1 kg masy ciała;
   • węglowodany - 3-4 g na 1 kg masy ciała. Nie zapomnij o błonniku! Norma wynosi 20–30 g dziennie;
   • woda - 30–35 ml na 1 kg masy ciała.
4. Wstyd i poczucie winy. To dwa najsilniejsze uczucia. Utrata masy ciała to proces, który zwykle wiąże się ze wzlotami i upadkami, załamaniami i niepowodzeniami. Za każdym razem, gdy następuje nawrót, człowiek odczuwa wstyd i poczucie winy z powodu swojej słabości. Aby ukarać się za to przestępstwo, przechodzi na ścisłą dietę, co ponownie prowadzi do załamania. I tak dalej w kółko.

Jem, czyli istnieję. Jednym z motywów objadania się jest żarliwa chęć aktywnego spędzenia czasu. Społeczeństwo, w którym wartości materialne są miarą sukcesu społecznego, prowadzi do szeregu negatywnych uczuć, bez pracy, przez którą nie będziesz w stanie zwiększyć swojej motywacji.

Jak prawidłowo wyznaczać cele, aby zwiększyć motywację

Zatem negatywne emocje zakłócają utratę wagi. Innymi słowy, świadomość jest przeciążona doświadczeniami, które odbierają energię niezbędną do zmobilizowania sił do utraty wagi. A zakres tych uczuć jest ogromny: od odnalezienia siebie po walkę z samotnością.

Okazuje się, że jest chęć schudnąć, ale motywacja szybko mija. Faktem jest, że ci, którzy marzą o utracie wagi, ignorują kwestie, które są dla nich naprawdę ważne, a w formułowaniu motywacji kierują się jedynie wtórnymi, powierzchownymi pragnieniami.

Wiele dziewcząt naprawdę chce schudnąć, wciąż próbując się do tego zmusić, ale jednocześnie po wypróbowaniu różnych metod pozostają z nadwagą. Czy kiedykolwiek pomyślałeś o tym dziwnie? Jedyna słuszna strategia: ważne jest, aby starać się nie pozbyć czegoś, ale coś zyskać.

Najważniejszą rzeczą w zwiększaniu motywacji do odchudzania jest posiadanie jasnej wizji i planowanie tego „czegoś". Na tej tajemnicy opierają się treningi wyznaczania celów, które w istocie uczą „poprawnie składać życzenia". Trudno schudnąć, jeśli nie rozumiesz szczegółowo, co daje odchudzanie. Dziewczynie nie jest łatwo odmówić kolejnego cukierka, jeśli nie pamięta kostiumu kąpielowego, w którym będzie paradować po tej plaży i nie zwraca uwagi na te spojrzenia. Żadne zasady racjonalnego odżywiania nie pomogą Ci schudnąć bez emocjonujących fantazji na temat siebie i tego, jak się czujesz w szczupłej sylwetce, w różnych strojach, w różnych sytuacjach życiowych.

Kostium kąpielowy nie jest jedyną motywacją. Organizm osób z nadwagą doświadcza poważnego stresu. Konsekwencjami odkładania się tkanki tłuszczowej i niedoboru tkanki mięśniowej są przedwczesne starzenie się, zespół metaboliczny, choroby układu krążenia, zaburzenia procesów detoksykacji. . . To nie cała lista konsekwencji nadwagi.

Lepiej zapomnieć o abstrakcyjnych słowach, które kiedyś nie pomagały Ci odnaleźć harmonii – „Schudnę, będę pewniejsza siebie, zdrowsza i piękniejsza" – i zacznij myśleć o tych radosnych chwilach, które Cię czekają.

Prawidłowo wyznaczony cel jest najlepszą motywacją w odchudzaniu.

Lista podstawowych zasad wyznaczania celów:

1. Twoje cele (w naszym przypadku są to myśli o byciu szczupłym) powinny być ujęte w małe wątki (historie, scenariusze, historie, eseje – jak kto woli) z Tobą w roli głównej, gdzie szczegółowo opisujesz sytuację, w której się znajdujesz. będą bardzo wygodne dzięki Twojej szczupłej sylwetce. Te historie powinny zaczynać się od szczegółowego opisu Twojej sylwetki w takim czy innym ubraniu (lub bez), a następnie - Twojego wyglądu jako całości, w tym akcesoriów, fryzury i makijażu; Twoje działania w tej sytuacji (jak przyszedłeś, usiadłeś, odwróciłeś głowę, poruszyłeś oczami itp. ) i co najważniejsze - opisy Twoich wrażeń i uczuć (jak czujesz swoje ciało, jak bardzo jesteś szczęśliwy, dumny z siebie, na ile jesteś pewny siebie i zadowolony). W wyniku takiego projektu fantazja zyskuje energię zawartą w uczuciach, która naładowuje Cię pragnieniem szczęścia - i poprowadzi Cię, nawet jeśli nie jesteś tego do końca świadomy.
2. Ważne: w swoich celach opisz tylko to, co zyskasz dzięki harmonii, kim się staniesz, a nie to, czego się pozbędziesz! A wszystko to w czasie teraźniejszym, jakby to już się wydarzyło. Nie możesz pisać na własny użytek o zanikłych fałdach, obrzękach, dusznościach! Opisz smukłe nogi, zgrabne kostki, wąską talię i łatwe oddychanie. Nasza nieświadomość, nasza wewnętrzna dziewczyna, nie może zobaczyć tego, czego już nie ma. Wystarczy myśleć życzeniowo - wtedy nieświadomość odbierze te obrazy jako fakt dokonany i sprawi, że Twoje ciało straci dodatkowe kilogramy.
3. Powinieneś mieć kilka takich fantazji lub historii, co najmniej siedem. Powinny mieć odzwierciedlenie w różnych obszarach Twojego życia: życiu osobistym, komunikacji z bliskimi, pracy, wypoczynku, zdrowiu, samorealizacji. Każdy ma swoją listę. W końcu potrzebujesz harmonii nie jako celu samego w sobie, ale jako środka do poprawy życia we wszystkich jego przejawach. Bycie szczupłym samo w sobie nie daje szczęścia, ale, co dziwne, można je zaplanować w postaci takich przyjemnych sytuacji, jakie kojarzą się z byciem szczupłym. Pamiętaj, że osiąganie celów powinno przynosić Ci prawdziwą radość, a nie zysk, aby były doceniane i wspierane przez Twoje wewnętrzne dziecko. Marzysz i piszesz dla niego cele.
4. Każdy z Twoich celów powinien mieć ramy czasowe i przestrzenne, abyś w pewnym momencie mógł sobie powiedzieć: „Och! Zrobione! Motywuję siebie. Tracę wagę".
5. A żeby cele na pewno się spełniły, muszą być realistyczne i zależeć tylko od Ciebie. Nie możesz na przykład zaplanować, że ktoś się w Tobie zakocha, ale możesz założyć i opisać swoją pewność siebie, radość, dumę i podziw dla siebie w jakiejś ważnej sytuacji, a Twój nastrój zrobi swoje. . .
6. Twoje cele powinny być zarówno bezpośrednie i krótkoterminowe, jak i odległe i długoterminowe. Trzeba będzie je rozłożyć na cały okres odchudzania, aby w miarę spełniania się, „rozgrzewały" Cię i pobudzały do nowych osiągnięć. Trzeba być z siebie dumnym, chwalić się i nagradzać za każdy zrealizowany cel. Pamiętaj, aby aktualizować swoje „radosne plany" w miarę ich realizacji. Warunek jest tylko jeden: nagrodą nie może być słodka bułka czy burger. Co lubisz? Nowa sukienka, wyjście do teatru, spotkanie z przyjaciółmi? Zawsze musi być co najmniej siedem goli. Gdy cele się skończą, waga się zatrzyma.
7. Jesteś na dobrej drodze, jeśli w procesie fantazjowania, myślenia i zapisywania celów odczuwasz radosne podniecenie, niecierpliwość i swędzenie w palcach: „Och, chciałbym się pospieszyć! "Och, jak bardzo tego pragnę! Jak wspaniale będzie! "Możesz „przetestować" już zrealizowany cel, trzymając go w myślach i ważąc w jednej ręce, a na drugiej kładąc swój ulubiony produkt. Wyobraź sobie jego zapach, smak. . . Co przeważa? Jeśli produkt jest nadal preferowany, Twój cel może być niedokończony lub nie do końca dokładny.

Cele są potężną siłą napędową na Twojej drodze do osiągnięcia formy. Będą działać gdzieś w głębi świadomości, wskazując właściwy kierunek.

Co zrobić – plan krok po kroku

Ten artykuł nie jest instrukcją ani przewodnikiem po działaniu. Może to zmusić Cię do rozpoczęcia analizy możliwych przyczyn obniżonej motywacji. Jak pokazuje praktyka, zachęt motywujących do pracy z nadwagą jest znacznie mniej niż motywujących, dlatego te ostatnie należy dokładnie opracować.

• Określ istotność celu: czy naprawdę chcesz schudnąć?
• Pamiętaj, jak ważna jest zbilansowana dieta. Niedobór witaminy D, chromu, witamin z grupy B i pełnotłustych tłuszczów w diecie prowadzi do wzmożonego apetytu.
• Szukaj profesjonalnej pomocy. Jeśli jesteś przekonany, że masz chęć schudnąć i jest to aktualne w dzisiejszych czasach, lepiej zwrócić się o pomoc do psychologa lub psychoterapeuty, ponieważ często trudno jest samodzielnie poradzić sobie z problemem ze względu na wewnętrzny opór.

A zanim zaczniesz stosować zdobytą wiedzę w praktyce, damy Ci główną radę: nie walcz z podstępnym tłuszczem, zmuszaj się do utraty wagi. Ważne jest budowanie przyjaźni i partnerstwa z własnym ciałem. Najbardziej satysfakcjonującym motywatorem jesteś ty sam.